رفتن به پارك

سلام مرد كوچكم

خوبي مامان ؟ فداي قد و بالات برم.در اين روزها كه 18 ماه از عمر با ارزشت مي گذره خيلي به من وابسته شدي. هر جا ميرم پشت سرم مياي و با صداي دلنشينت مي گي مامان مامان . وقتي از اداره به خونه بر مي گردم از فاصله دور كه منو مي بيني با ذوق به سمتم مياي و خودتو تو آغوشم رها مي كني .

عرشياي من ، بهتره بگم سيد عرشياي من ، من و بابا هفته اي چند بار تو را به پارك و فضاي سبز مي بريم تا دل كوچولوي شما تنگ نشه. اين هم چند تا عكس از رفتن به پارك

 عزيزم چه قدر آرام هستم وقتي تو هستي . كنارمي و هميشه در قلب مني. دغدغه هر روز من بودن توست. نفس كشيدنت ،ايستادنت ،راه رفتنت و حال دويدنت را به نظاره نشسته ام . تمام عشق من در تو خلاصه مي شود . تو بزرگ مي شوي و من هرروز كه مي گذرد در درياي عشق تو كوچكتر مي شوم . عرشياي نازم اين مطلب را با اين شعر معروف به  پايان مي رسانم.

برايم هيچ حسي شبيه تو نيست.

تو پايان هر جستجوي مني

تماشاي تو عين آرامشه

تو زيباترين آرزوي مني