پارسا و ماجراي آتش نشاني

سلام پسران عزيزم 

امروز 12 اسفندماه 1396 هس و ماه اسفند به سرعت باد و برق در حال سپري شدن است . پنج شنبه 10 اسفندماه شب حول و حوش ساعت 9 شب 

بابا به من خبر داد كه پارساي عزيزم تو اتاق خواب ما محبوس شده يعني خودش در رو روي خودش در اتاق تاريك با كليد قفل كرده بود. عزيز دلم پارسا 

جانم خيلي ترسيده بودي و همش گريه مي كردي. بابا هر كاري مي كرد نمي تونست در رو روي تو باز كنه . عرشيا هم هيجان زده شده بود و مي خنديد

من از پايين در انگشتان كوچولوي تو رو لمس مي كردم و همين تو را اندكي آرام مي كرد. با راهنمايي بابا تونستي چراغ اتاق رو روشن كني . عزيز دلم 

به آتش نشاني تماس گرفتيم و خدا رو شكر به سرعت خودشونو به منزل رسوندند. دو نفر فرشته مهربون كه بدون هيچ منتي در رو با مهربوني روي تو

باز كردن. البته قفل در شكسته شد و زماني كه با اهرم در حال شكستن در بودن تو بيشتر مي ترسيدي و خيلي گريه مي كردي. به خوبي اين ماجرا 

تمام شد و اين تجربه اي براي من مادر شد كه كليد روي درب اتاق نگذارم . مامان فداي صورت ماه هر دوي شما شود. خدا عمر طولاني به همه بچه ها

و به خصوص پسراي عزيزم وخانواده ام همراه با خير و بركت عطاء كنه . الهي آمين